Στα μάτια του αρχαιολόγου που μελετά την Πρώιμη Χαλκοκρατία του Αιγαίου, το μικρό νησί της Κέρου, στις νοτιοανατολικές Κυκλάδες, ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία. Η Κέρος γεννά αντικρουόμενα συναισθήματα θαυμασμού, περιέργειας, απορίας και θλίψης, δεδομένου ότι συνδυάζει τα χαρακτηριστικά ενός συναρπαστικού από πλευράς πλούτου και ποικιλίας ευρημάτων, μυστηριώδους από πλευράς ερμηνείας και ρημαγμένου από την δράση των αρχαιοκαπήλων νησιού. Συνέπεια της επί χρόνια καταλήστευσής της υπήρξε η παράνομη εξαγωγή από την Ελλάδα ενός μεγάλου αριθμού πρωτοκυκλαδικών αντικειμένων, κυρίως μαρμάρινων ειδωλίων, τα οποία κατέκλυσαν την διεθνή αγορά αρχαιοτήτων με την συμβατική ονομασία «Θησαυρός της Κέρου».

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]