Ο Νικόλαος Μπονάτσος γεννήθηκε στο χωριό Καλύβια (αρχαία Φενεό) Κορινθίας το 1916. Σπούδασε φυσικός και χημικός στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση τα μαθήματα των φυσικών, μαθηματικών, βιολογικών αλλά και φιλολογικών, λόγω έλλειψης καθηγητών της ειδικότητας. Υπηρέτησε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ως έφεδρος αξιωματικός του πυροβολικού.

Στον ΕΛΑΣ ανέλαβε διμοιρίτης ως έφεδρος αξιωματικός περί τα μέσα Σεπτεμβρίου του 1944, όταν οι Γερμανοί και οι Ιταλοί έφευγαν καταδιωκόμενοι από την Πελοπόννησο.

Στον Εμφύλιο επιστρατεύτηκε από την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας Θεμιστοκλή Σοφούλη το Δεκέμβριο του 1947. Υπηρέτησε στο 56 τάγμα εθνοφρουράς του Εθνικού στρατού υπό τον συνταγματάρχη Ιωάννη Ζήση. Στις 8/8/1948 κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις τραυματίστηκε σε μάχη βόρεια της Καλοσκεπής στο βουνό Γκιώνα.
Ως εκπαιδευτικός δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση επί 35 έτη και 6 μήνες. Έφτασε στο βαθμό του Επόπ. Στο στρατό υπηρέτησε επί 4 έτη και 6 μήνες. Το Μάρτιο του 2003, έλαβε το τελευταίο φύλλο πορείας.