Ο Θεός μας αποκάλυψε το μεγαλείο του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Χριστός ήταν είναι και θα παραμείνει για πάντα μια ένδειξη ότι ο άνθρωπος είναι τόσο πελώριος, τόσο μυστηριωδώς βαθύς, ώστε όχι μόνο μπορεί να περιέχει - ως ναός - τη θεία παρουσία, αλλά μπορεί και να ενωθεί με τον Θεό, να γίνει `θείας κοινωνός φύσεως`, κατά τον απόστολο Πέτρο. Και ακόμη, όσο πολύ κι αν παρεξέκκλινε ο άνθρωπος από την κλήση του, όσο ανάξιος κι αν έγινε γι` αυτήν, ποτέ δεν θα έχει μια σχέση με τον Θεό κατώτερη από αυτή της πατρότητας και δεν θα πάψει ποτέ να έχει τη θέση του υιού ή της θυγατέρας του Υψίστου... αυτό που φανερώνεται Εν Χριστώ και δια του Χριστού είναι ότι αυτό που έχει υπέρτατη σημασία είναι το κάθε πρόσωπο ξεχωριστά· ότι ο Χριστός ζει και πεθαίνει για τον καθένα μας, ότι δεν Τον ενδιαφέρουν οι μάζες αλλά ο κάθε άνθρωπος. Ο αρχαίος κόσμος ήξερε έθνη και φυλές, ήξερε δούλους και κυρίους, είχε κατηγορίες ανθρώπων, όπως ακριβώς και ο σύγχρονος κόσμος διακρίνει κατηγορίες και τύπους και ομάδες. Ο Θεός γνωρίζει μόνο ζώντες ανθρώπους - άνδρες και γυναίκες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]