Παρ` όλες τις αντιξοότητες, η Χαρά κατάφερε να παντρευτεί τον άντρα που ονειρεύτηκε. Ενώ όμως του στάθηκε στα δύσκολα, μόλις εκείνος έπαψε να ζει στην αβεβαιότητα, ανακάλυψε πως η πολυπόθητη σταθερότητα συνοδεύεται από βαθιά πλήξη. Η αντίδρασή του πόνεσε τη Χαρά, που είχε μάθει να πετάει με τα δικά του φτερά. Η Χαρά συνειδητοποίησε πως ο Θεός έδωσε μυαλό στον άνθρωπο για να χτίζει το μέλλον του στις δικές του πλάτες. Ώριμη λοιπόν και κατασταλαγμένη, τολμά μια καινούρια αρχή, και με το νέο της σύντροφο βλέπονται μόνο τα Σαββατοκύριακα, τις γιορτές και τις αργίες. Όταν ανταμώνουν φροντίζουν να παραμερίζουν τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους, ζουν έντονα την κάθε στιγμή και φροντίζουν να κρατούν τη σχέση τους ζωντανή και ανθεκτική στη φθορά του χρόνου, μέχρι που...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]