(. . .) Μπορώ, παλαιότερος πλέον στην Αδελφότητα, να ομολογήσω με παρρησία την ύπαρξη οσίων ανδρών που ανάλωσαν την επί γης βιοτή τους στην άσκηση, την προσευχή, την αγρυπνία, την ελεημοσύνη. Ανάμεσά τους ένα πρόσωπο που με τη χάρι του Θεού διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην προσωπική μου ζωή και συνδέθηκε με σημαντικές της στιγμές: ο π. Σεραφείμ, ο Γέροντας ηγούμενος της ιστορικής μονής του αγίου Σάββα του Ηγιασμένου (1900-2002). Ένα πρόσωπο που έχει την αναγνώριση της Αδελφότητος, των προσκυνητών αλλά και του αραβικού ποιμνίου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
