`Αποφάσισα να γράψω την ιστορία της ζωής μου γι` αγάπη ενός καλού μου φίλου, που θέλησε να τη μάθει μ` όλες τις λεπτομέρειες. Αλλά το χειρόγραφό μου δεν θα το διαβάσει ποτέ, όσο ζω. Θα του το κληροδοτήσω μόνο και αφού πεθάνω, ας το διαβάσει, ας το δώσει και σ` άλλο, ας το κάνει ό,τι θέλει. Θα ιστορήσω ό,τι είδα, ό,τι έπαθα, ό,τι έκαμα, ό,τι αιστάνθηκα κι ό,τι σκέφτηκα στη ζωή μου. Η αυτοβιογραφία μου, θα μπορούσε να ονομαστεί `Ο αρραβωνιαστικός μου`, γιατί τον άνθρωπο αυτό τον είχα άντρα μου χωρίς ποτέ να τον παντρευτώ, τον εμίσησα και τον αγάπησα όσο δεν αγάπησα και δεν εμίσησα άλλον ποτέ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]