(. . .) «Περί ουδενός άλλου εκ των θεσμών των αρχαίων Αθηνών δύνανται να γράφωσι πλειότερα των περί Αρείου Πάγου. Η μικρά αυτή συγγραφή ήτο δυνατόν να γίνη διπλασία, τριπλασία, πενταπλασία, αλλά προτίμησα να περιορίσω αυτήν εις τα όρια άτινα νυν έχει, ίνα η ευχρηστοτέρα και εκπλήρωση κάλλιον τον περιορισμόν, ον γράφων έταξα αυτή. Αλλά και ούτως ουδέν των περί του Αρείου Πάγου παραδεδομένων και εικαζομένων παρέλιπον ενταύθα. Πηγάς έσχον τους Έλληνας συγγραφείς και τινάς των Λατίνων, βοηθήματα δε εκ των συγγραφών των νεωτέρων όσας παρατίθημι εκασταχού εν υποσημειώσεσιν. Ενόμισα δε ότι κάλλιον δια τε την σαφήνειαν και την ακρίβειαν ην το ν` αναγράφω ολόκληρον το χωρίον, περί ου ο λόγος, αντί να παραπέμπω μόνον εις αυτό, διότι ούτε καιρός υπάρχει τω αναγιγνώσκοντι ν` ανατρέχη εις την βιβλιοθήκην αυτού, ούτε βιβλιοθήκαι υπάρχουσι πάσιν». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]