Τα διηγήματα αυτά του ντε Σαντ, κείμενα που άνθισαν μέσα στην κατασκότεινη Βαστίλη τα έτη 1787 και 1788, δεν διαθέτουν μόνο τη σκαμπρόζικη με γαργαλιστικές λεπτομέρειες γραφή στην οποία μας έχει συνηθίσει ο τολμηρός μαρκήσιος αλλά μας αποκαλύπτουν και ένα τελείως διαφορετικό ύφος. Γραμμένα σε εξαιρετική γλώσσα, μέσα στη θλίψη και την υγρασία της φυλακής, χαρακτηρίζονται για το λεπτό χιούμορ του συγγραφέα που είναι διαποτισμένο από το προβηγκιανό πνεύμα, και συγκαταλέγονται στα απολαυστικά έργα της γαλλικής λογοτεχνίας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
