Με `Το Τελευταίο σιωπητήριο`, την `Ενέδρα` και τούτο το βιβλίο μου, συμπληρώνεται μια τριλογία, ένας κύκλος της πιο καυτής και στυγνής, της πιο αιματοβαμμένης κι επώδυνης, αλλά και της πιο ηρωικής κι ένδοξης περιόδου της δεκαετίας 1940-1950. Όλα τα κεφάλαια αυτών των βιβλίων μου αναφέρονται σ` αυτή την εποχή του πολέμου, της Κατοχής, της Εθνικής Αντίστασης και του Εμφύλιου. Καταγράφονται περιστατικά, καταστάσεις, γεγονότα, πρόσωπα και πράγματα, που δείχνουν το μεγαλείο του μακροχρόνιου κι αφάνταστα δύσκολου αγώνα του Ελληνικού Λαού και των διαλεχτών παιδιών του της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Το μεγάλο κατόρθωμά τους. Μικρή η χώρα μας, μεγάλος ο Λαός της. Το λέει η καρδιά του, η λεβεντιά του, το περπάτημά του. Το αποδείχνουν ο αγώνας και οι θυσίες του για την απελευθέρωσή του από δυνάστες κατακτητές, προστάτες και αφέντες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]