(. . .) Το όνομα του Ξενοφώντος έχει μείνει στη μνήμη όσων εδιδάχθησαν το έργον του «Κύρου Ανάβασις». Και πώς να ξεχάση κανείς τα δρεπανηφόρα άρματα του μεγάλου βασιλέως, τους παρασάγγες, και προ πάντων το περίφημον «θάλαττα, θάλαττα», έκφρασιν χαράς, ενθουσιασμού των Μυρίων όταν αντίκρυσαν θάλασσαν, αφού. . . είχαν φθάσει ήδη στην πατρίδα Ελλάδα, έχοντες μεγάλον άθλον επιτελέσει, την επιστροφή τους. Αφ` ενός η άμεσος σχέσις της παιδείας και του συγγραφικού έργου του Ξενοφώντος με τον σωκρατικόν λογισμόν, αφ` ετέρου οι ανωτέρω αναμνήσεις εκ των μαθητικών θρανίων, επί πλέον η πτωχή σύγχρονος ελληνική βιβλιογραφία περί τον Ξενοφώντα - παρά το ότι υπήρξε μία σημαντική μορφή της εποχής του (5ος - 4ον π.Χ. αι.) - έγιναν κίνητρα δια την συγγραφήν του παρόντος πονήματος. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]