Ο συγγραφέας προσπαθεί να δει από ψηλά τη γεωγραφία της ποίησης, τα όρη, τα ποτάμια, τις λίμνες και τις κοιλάδες της. Μας καλεί να πάμε μαζί του με ένα αερόστατο φαντασίας και να κοιτάξουμε από άλλες θέσεις, από άλλα παράθυρα, από διαφορετικά υψόμετρα, τους καημούς του ανθρώπου, που δένονται με τον καιρό σε τραγούδι και ποίημα. Από ψηλά εκείνο που φτάνει στα μάτια σου και στ` αυτιά σου, εκείνο που οσφραίνεσαι, δεν είναι παρά η μουσική της ζωής.
