Οι νουβέλες και τα διηγήματα του Λ. Τολστόι καταλαμβάνουν πολύ σημαντική θέση στο έργο του και καλύπτουν όλο το εύρος της θεματολογίας και του ύφους του. Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει κείμενα που γράφτηκαν από το 1851 μέχρι το 1863, τα πρώτα έργα του δηλαδή, μετά από τα οποία ακολουθεί το Πόλεμος και ειρήνη.
Ο Τολστόι χρησιμοποιεί την ψυχολογική ανάλυση πριν ακόμα την ανακαλύψει η επιστήμη και γράφει για ό,τι συμβαίνει γύρω του αλλά και εντός του, αναζητώντας με ζήλο την αλήθεια και το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Νεαροί αριστοκράτες παραδομένοι στις απολαύσεις, η πνευματική πτώση της υψηλής κοινωνίας, τα τυχερά παιχνίδια, ο υλισμός του ευρωπαϊκού αστικού πολιτισμού, η λατρεία για τη μουσική και το ευαίσθητο πνεύμα του καλλιτέχνη, η σχέση με το θάνατο, η αδυναμία του έρωτα να μετατραπεί σε παντοτινή ευτυχία, και, τέλος, η ζωή των μουζίκων και η συντριβή από τη μοίρα, όλα ζωντανεύουν με θαυμαστή επιδεξιότητα από την πένα ενός μεγάλου συγγραφέα, που λατρεύτηκε από τους αναγνώστες του όσο κανείς.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
