(...) Η νομοθεσία του Σόλωνα ήταν προϊόν της βαθιάς κοινωνικής κρίσης που μάστιζε την Αθήνα στα τέλη του 7ου αιώνα και σηματοδότησε την απαρχή της διαδικασίας εκδημοκρατισμού της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, που κατέληξε στη διαμόρφωση του δημοκρατικού πολιτεύματος που είναι γνωστό ως άμεση δημοκρατία. (...)
Ξεκινώντας από την παραδοχή ότι η υφιστάμενη κατάσταση και το νομιμοποιητικό της περίβλημα ήταν άδικη και νοσογόνα, ο Σόλων εξελίχθηκε σε κατήγορο του άδικου πλουτισμού και της ανομίας που διχάζουν και καταστρέφουν την κοινωνία και αναμίχθηκε στην πολιτική όταν φάνηκε ότι οι απόψεις του άρχισαν να γίνονται αποδεκτές από έναν διαρκώς αυξανόμενο αριθμό πολιτών. Η ουσιαστική πολιτική του παρέμβαση αρχίζει με την εκλογή του στο αξίωμα του άρχοντα για το έτος 594/3 π.Χ. και κορυφώνεται με τη δημοσίευση των θεσμικών Νόμων το 592/1 π.Χ., χάρη στους οποίους ονομάστηκε νομοθέτης. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]