Μια νέα θέαση στο ζήτημα της σχολικής θρησκευτικής αγωγής κομίζει η Εύα Βουλγαράκη-Πισίνα. Μέσα από τη βασική πεποίθηση ότι η κίνηση είναι το συστατικό της ζωής, καλοδέχεται τα αιτήματα που θέτει η νεωτερικότητα. Συνάμα, εξετάζει το ερώτημα των θεμελιωδών αξιών μιας παιδείας, που στόχο της έχει να ελευθερώνει τον άνθρωπο. Καθώς κάποιοι αρέσκονται με ιεραποστολικό ζήλο στην εκστόμιση απειλών για ισοπέδωση του μαθήματος, θεωρώντας εαυτούς ως τη μόνη έγκυρη φωνή και γνώμη σε μια κοινωνία πλουραλιστική, κάποιοι άλλοι τέρπονται με την ασύστολη κινδυνολογία, λες και οι κοινωνίες αγνοούν πώς συνήθως η κινδυνολογία προετοιμάζει την εμφάνιση και φασιστική επιβολή κάθε λογής «σωτήρων». Ανάμεσά τους η ίδια η ζωή, δυναμική, ποικιλόμορφη. . . Το βιβλίο αυτό συγκεντρώνεται στο «πώς» της ζωής, και μέσα από το «πώς» προσεγγίζεται το «τι» και το «γιατί». Γραμμένο μέσα από τη διαδικασία της «φωτιάς», την εμπειρία της παιδαγωγικής πράξης, διατηρεί μια δροσερή νηφαλιότητα και κριτική ματιά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]