Όταν η Ρόζι βρίσκει μια μικρή καρό κάλτσα στο υπνοδωμάτιό της, είναι σίγουρη ότι αυτή θα μπορούσε να ανήκει μόνο σ` ένα πλάσμα - σε νεράϊδα! Όμως η μαμά λέει στη Ρόζι πως δεν πρέπει να είναι αφελής, δεν υπάρχουν νεράϊδες. Η ηλικιωμένη κυρία που μένει στο διπλανό σπίτι λέει στη Ρόζι ότι η μαμά είναι εκείνη που γίνεται αφελής· οι νεράϊδες βρίσκονται παντού, αρκεί να ξέρεις πώς να ψάξεις. Και τρελαίνονται για σοκολάτα. Η Ρόζι δεν είναι σίγουρη ποια απ` τις δύο να πιστέψει, μέχρι που βλέπει κάτι μέσα στο γρασίδι στην κορφή του λόφου με τα ρείκια και τότε δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια της. Είναι φτερωτό και μικροσκοπικό και μαγικό. Μπορεί άραγε να είναι στ` αλήθεια νεράϊδα;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]