Πραγματικά και φανταστικά πρόσωπα, φεγγάρια και σκιές, σκηνές και όνειρα την κυνηγούσαν σαν άγγελοι ή δαίμονες. Διάλογοι έτριζαν στα δόντια της, τις νύχτες που έβλεπε εφιάλτες. Όσο και να αναγνώριζε στα όνειρά της ανθρώπους και τόπους, αυτό που την παρακινούσε να ξυπνήσει το άλλο πρωί, ήταν να τους εξαφανίσει, για να επιζήσει η ίδια! Η Ιωάννα Καρατζαφέρη θα πρέπει, από μικρό παιδί, κάθε λέξη, κάθε φυσική εικόνα, σχήμα ή χρώμα, άκουσμα ή γεγονός, που συνέβαινε γύρω της, έστω κι αν δεν την ενδιέφερε άμεσα ή έμμεσα, να τα αποθησαύριζε μέσα της. Μέχρι που αυτά θερίευαν και έπαιρναν σχήμα ηρώων ή αντιηρώων. Το New York, Have a knife day δεν είναι ένα βιβλίο με διηγήματα, αλλά πολλοί και διαφορετικοί προβληματισμοί για τη ζωή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]