Διαπιστώνουμε πως σε όλη τη φύση, σα σε θαύμα οργάνωσης, πραγματώνονται οι μεταφυσικοί νόμοι της αιτίας, της δύναμης, της δράσης και πως αυτοί οι νόμοι υπερισχύουν των καθαρά γεωμετρικών νόμων της ύλης. . . Προκύπτει πως ο κόσμος δεν είναι μόνο μια απόλυτα θαυμαστή μηχανή, αλλά και στο μέτρο που συνίσταται από πνεύματα, η καλύτερη Πολιτεία, εκείνη η οποία κατανέμει τη μεγαλύτερη δυνατή ευτυχία και χαρά. . . Στα αιώνια πράγματα, παρόλο που δεν έχουν αιτία ύπαρξης, οφείλουμε να διακρίνουμε τον σκοπό ο οποίος για τα άφθαρτα πράγματα είναι ουσία ή αναγκαιότητα, ενώ για την ακολουθία των φθαρτών φαινομένων, αν τη θεωρήσουμε ως αιώνια, ισχύουν οι τυχαίες τάσεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]