Η έκρηξη ήταν τρομακτική. Το πλοίο ανατινάχτηκε. Η λάμψη έβαψε με κόκκινο χρώμα -το χρώμα του αίματος- το μαύρο κενό της νύχτας. . . Κι ύστερα σιωπή. Τα γεγονότα τυλίχτηκαν στον ιστό της συνωμοσίας. Τα γρανάζια του χρόνου σταμάτησαν να γυρίζουν. Και μόνο όταν ο ήχος από τα πλήκτρα του αόρατου κομπιούτερ διαπέρασε τον παγωμένο χρόνο, η σιωπή ράγισε. Και δυο `κλικ` αργότερα, πρόβαλαν ξαφνικά πάνω στον ουρανό οι παράξενοι χρωματικοί κύκλοι. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
