Μια πνοή ανέμου στο παράθυρο. Απέναντι, ένα άλλο παράθυρο με τραβηγμένα στόρια. Το ασανσέρ περίμενε σιωπηλό στον ίδιο όροφο δεν το είχε καλέσει κανένας. Ολόκληρο το συγκρότημα κατοικιών ήταν σιωπηλό, κι εγώ ήμουν εκεί μέσα μόνη, με μοναδική συντροφιά ένα καινούριο φόρεμα. Ντύσε με, σκέφτηκα, κρυώνω.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
