Η Μαίρη Αν Έβανς (1819-80), περισσότερο γνωστή με το φιλολογικό ψευδώνυμο Τζωρτζ Έλιοτ, υπήρξε η κορυφαία ίσως λογοτέχνιδα της ύστερης βικτωριανής περιόδου. Με μια ιδιωτική ζωή που ερχόταν σε σύγκρουση προς τα πνιγηρά ήθη της βικτωριανής κοινωνίας κι επηρεασμένη έντονα από τα πρωτοπόρα πνευματικά κινήματα της εποχής, η Έλιοτ ασχολήθηκε αρχικά με τη λογοτεχνική κριτική και τις μεταφράσεις, αλλά στη συνέχεια αφιερώθηκε στο μυθιστόρημα. Στο λογοτεχνικό αυτό είδος η προσφορά της θεωρείται, έως τις ημέρες μας, καθοριστική, συνδυάζοντας πλούσιες αφηγηματικές πλοκές με διεισδυτικές ψυχολογικές αναλύσεις. Το αριστούργημά της Μίντλμαρτς (1871-72) αποτελεί το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της επανάστασης που η Έλιοτ επιφέρει στην παγκόσμια λογοτεχνία. Η συναρπαστική πλοκή του συνδυάζει τη λεπτομερέστατη απεικόνιση όλων των τάξεων της βικτωριανής κοινωνίας με την ευαίσθητη ενδοσκόπηση του ψυχισμού των ηρώων και ιδιαίτερα της ηρωίδας - όπου παρακολουθούμε τα πρώτα, έστω παρορμητικά και συγκεχυμένα, σκιρτήματα ανεξαρτησίας της καταπιεσμένης γυναίκας από την ανδρική αυθεντία. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια πυκνή αφήγηση που συνεχίζει να αιχμαλωτίζει την προσοχή του αναγνώστη μέχρι σήμερα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]