Ένας αντίλογος σε ό,τι θεωρείται κομψό, «πρέπον», «της μόδας». Είμαστε, άραγε, εμείς οι γυναίκες πιο απελευθερωμένες από τις μανάδες μας; Είναι, άραγε, ο κόσμος στον οποίο ζούμε καλύτερος από τον δικό τους; Αμφιβάλλω. Σ’ έναν κόσμο όπου όλοι μοιάζουν κουρασμένοι και όλα ισοπεδωμένα, ας αντισταθούμε όσο μπορούμε σε ό,τι θεωρείται πολιτικά και κοινωνικά «ορθό». Αν μη τι άλλο, έτσι θα αισθανθούμε πιο ζωντανοί/ές. Ας αντιδράσουμε στην «ενιαία σκέψη», που κατατρώει την ίδια την ύπαρξή μας. Ας αρνηθούμε τους ψευδεπίγραφους έρωτες, που αφυδατώνουν την ψυχή μας. Ας αφήσουμε χώρο να αναδυθεί - να αναπνεύσει, έστω- το θεϊκό στοιχείο που κρύβουμε μέσα μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]