Για βδομάδες ολόκληρες, μια και μοναδική λέξη δέσποσε στις εφημερίδες και στα ραδιόφωνα... Ρατσισμός. Τη θυμήθηκαν όσοι την είχαν ξεχάσει, την έμαθαν όσοι δεν την ήξεραν, την ψέλλισαν ακόμα και οι πέτρες... Ανάμεσα στους Αλβανούς που εγκαταστάθηκαν στο νησί, η οικογένεια της Ντενάντα και η ίδια, που με το ήθος και την εξυπνάδα της διεκδικεί πολλά από την τοπική κοινωνία. Διεκδικεί επάξια, αριστεύοντας, τη θέση του παραστάτη δίπλα στην ελληνική σημαία, ένα χριστιανικό όνομα, την αγάπη, τη φιλία το σεβασμό. Σ’ αυτή τη δύσκολη πορεία της, όμως, μαθαίνει πως πολλοί άνθρωποι έχουν κακή αντίληψη για τη δικαιοσύνη του κόσμου και πως ο δρόμος της θα είναι γεμάτος αγκάθια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]