Μια κοπέλα στο τρένο κοιτάζει έξω απ' το παράθυρο
Εξαντλημένο
ISBN: 978-960-336-699-7
Γαβριηλίδης, Αθήνα, 10/2011
1η έκδ.
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
€ 7.42 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
17 x 25 εκ., 147 γρ., 62 σελ.
Περιγραφή

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα δεν είναι πια εδώ.
Όλοι χάσαν το χαμόγελο τους.
Δεν έχουν που να δώσουν τον οβολό τους,
πριν επιστρέψουν κάθε βράδυ στη μίζερη βολεμένη τους ζωή.
Δεν υπάρχει κανείς να τους πουλήσει άφεση αμαρτιών.
Που είσαι κοριτσάκι;
Σε χρειαζόμαστε.
Κατάφερε ο άνθρωπος στη γη να περπατήσει.
Ν` αναστηθεί δεν μπόρεσε, δεν το `χει γαρ θελήσει.

Κατεβαίνω απ' το λεωφορείο...
Μια κοπέλα στο τρένο κοιτάζει έξω από το παράθυρο...
Ήρθες κιόλας;...
Ουφ, τρέξιμο!...
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα δεν είναι πια εδώ...
Καθισμένη στην καρέκλα...
Σήκωσα τη σκόνη απ' τα έπιπλα...
Από το συγκεντρωμένο μπουλούκι...
Τα τερτίπια του ανέμου με φέραν ως εδώ...
Στα σκαλιά έξω απ' το μετρό...
Είμαι παγιδευμένη σ' ένα λευκό δωμάτιο...
Ήταν μια υπέροχη βραδιά...
Κάτι μου θυμίζεις...
Κοιτάει ανέκφραστα τον άντρα απέναντι της...
Βαρέθηκα τις αίθουσες αναμονής...
Ανέβηκα σ' ένα μπαλκόνι...
Απ' το σπασμένο κοχύλι...
Σε μια μακρινή άγνωστη χώρα...
Μερικές φορές τα δάκρυα...
Η γυναίκα στην απέναντι θέση...
Μου μίλησες τόσο απλά κι ανεπιτήδευτα...
Από περιέργεια κοιτάζω...
Όταν καθισμένη στην άκρη ενός βράχου...
Τι είστε κύριε;...
Δεν σε αντέχω άλλο!...
Πίσω απ' το εκτυφλωτικό αστραφτερό τζάμι...
Ξημέρωσε μεσάνυχτα η ανάγκη...
Μια περίεργη ομίχλη...
Κάθεστε ψηλά εκεί και χαμογελάτε ελαφρά...
Γεια σας!
Πρώτες πρωινές ώρες...
Ξέπεσε και το πηγάδι των ευχών...
Φοβάμαι το σκοτάδι...
Δεν ήξερα ότι έπρεπε να σας ζητήσω...
Ερωτική εξομολόγηση
Δεν πρέπει να διασχίζω βράδυ...
Ακολουθώ ένα δάχτυλο φως που μου κλείνει το μάτι..
Τα χνάρια του ανέμου σβήστηκαν...
Σήμερα ο ήλιος σκάλισε...
Σε πρόσεξα μικρή μου
Το παγκάκι μένει πάντα εκεί...
Σε σένα μιλάω ξεδιάντροπη στιγμή...
Εσείς αδιαφορείτε για μένα...
Ναι! Οπωσδήποτε θα κεράσει ποτό...
Κοριτσάκι;...
Μπαίνω στο φημισμένο δωμάτιο...
Σήμερα ο λύκος με περιτριγυρίζει πάλι...
Κοιτάχτε τη γυναίκα στον πίνακα...
Με έχεις καταβροχθίσει...
Τα αγάλματα της Γκραν Πλας γελάνε μαζί μου...
Όχι...

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2022-12-28 14:10:24