` Όλα είναι ψευδαίσθηση, σύμβαση κοινωνική. Ο χώρος, ο χρόνος, ο κόσμος, οι μορφές, οι άνθρωποι, τα αντικείμενα. Όλα φως. Όλα μια στιγμή. Μια αιώνια στιγμή. Μια στιγμή απλωμένη στο διηνεκές. Και ένας κόσμος σε αναμονή, έτοιμος να γεννηθεί. Να ξεπηδήσει μέσα από τον παλαιό. Να ξεχειλίσει από μέσα του. Όπως το νερό σε έναν καταρράκτη. Μια στιγμή πέρασμα από τον έναν κόσμο στον άλλον. Από τον παλιό στον καινούργιο. Από την μια ψευδαίσθηση στην άλλην. Από τη μια ιστορία στην άλλην`.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
