Στην αρχαία Εκκλησία ο βασικός σκοπός της Σαρακοστής ήταν να προετοιμαστούν οι «Κατηχούμενοι» για το Βάπτισμα που εκείνο τον καιρό γινόταν στη διάρκεια της αναστάσιμης Θ. Λειτουργίας. Αλλά ακόμα και σήμερα που η Εκκλησία δε βαφτίζει πια σε μεγάλη ηλικία και ο θεσμός της κατήχησης δεν υπάρχει πια, το βασικό νόημα της Σαρακοστής παραμένει το ίδιο. Γιατί, αν και είμαστε βαφτισμένοι, εκείνο που συνεχώς χάνουμε και προδίνουμε είναι ακριβώς αυτό που λάβαμε στο Βάπτισμα. Έτσι το Πάσχα για μας είναι η επιστροφή στο Βάπτισμά μας και επομένως η Σαρακοστή η προετοιμασία μας γι` αυτήν την επιστροφή· η αργή αλλά επίμονη προσπάθεια να πραγματοποιήσουμε τελικά τη δική μας «διάβαση», το «Πάσχα» μας στη νέα εν Χριστώ ζωή. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]