Μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα ο μπαμπάς αρρωσταίνει και μπαίνει στο νοσοκομείο. Κι εκεί συναντώ για πρώτη φορά τον Χάρι, με τα φουντωτά μαλλιά του και τα λαμπερά μάτια του. Από το παράθυρο του δωματίου του παρακολουθούμε μαζί έναν αγριόκυκνο σε μια παγωμένη λίμνη να προσπαθεί απεγνωσμένα να πετάξει. Τον κοιτάζω και νιώθω ότι έχει κάτι διαφορετικό, κάτι μαγικό. Ίσως, αν τον βοηθήσω, αν τον σώσω, τα πράγματα να αλλάζουν προς το καλύτερο και για τον μπαμπά και για τον Χάρι.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
