Με λένε Μοίρα. Τον λένε Σταύρο. Και του `δωσα τρεις ευκαιρίες. Μία συν δυο, δηλαδή. Για ν` αλλάξει μια -μοιραία ασφαλώς- απόφασή του. Την πρώτη, εξυπακούεται, τα `κανε μαντάρα. Τη δεύτερη. . . Αλλά, για στάσου, μην έχεις την απαίτηση να τα μάθεις όλα με τη μία. Με τις τρεις κάτι μπορεί να γίνει. Η γνώση είναι πολύτιμο εργαλείο για να σου την προσφέρω έτσι, ελαφρά τη καρδία. Πόσο μάλλον η σοφία. Πάρε για παράδειγμα το Σταύρο. Τρεις ζωές έζησε, ζωή να `χει. Τρεις ζωές για ν` ανακαλύψει τη ζωή του. Και τη γυναίκα της ζωής του. Εσύ θ` ανακαλύψεις αν τις ανακάλυψε. Εγώ δε θα σου πω τίποτα. Εξάλλου, είπαμε, με λένε Μοίρα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]