Για τον Φρανκ Ντάτον, νεαρό και φιλόδοξο δημοσιογράφο, η ζωή θα ήταν ωραία αν δεν υπήρχε ο Ερνέστο Πολτάβο που ήταν ο πιο επικίνδυνος αντίζηλός του για την καρδιά της όμορφης Ντόρις Γκρέυ, προστατευόμενης του πολυεκατομμυριούχου Γκ. Ρ. Φάριγκτον. Ο Πολτάβο που είχε κληρονομήσει τον τίτλο του κόμη -κάτι που ποτέ κανείς δεν είχε ελέγξει, ούτε αμφισβητήσει- είχε εμφανιστεί ξαφνικά στα σαλόνια της Λονδρέζικης αριστοκρατίας εντυπωσιάζοντας με τους τρόπους του και την εμφάνισή του. Βέβαια, κανείς δεν μπορούσε να ξέρει πως είχε αρχίσει μόλις πρόσφατα την καριέρα του σαν συντάκτης κάποιου σκανδαλοθηρικού εντύπου κι ότι μέρα με τη μέρα προχωρούσε όλο και περισσότερο στην αποκάλυψη της ταυτότητας του μυστηριώδη Μοντάγκ Φάλοκ, `εξέχουσα` μορφή του υποκόσμου, όσο κι αν αυτό ήταν άκρως επικίνδυνο. Χωρίς αμφιβολία, το διπλό φονικό στην Μπρέϊκλυ Στρητ ήταν δικό του έργο. Ο επιθεωρητής Σούερφουτ Σμιθ, λαγωνικό της Σκώτλαντ Γυάρντ, θα καταπιανόταν με την υπόθεση και επιβεβαιώνοντας τις ικανότητες του λαγωνικού θα διαπίστωνε αμέσως πως ο Φερέιρα ντε Κόστα και ο Χένρυ Σαντς ήταν νεκροί 100%, πως ο νεαρός αστυφύλακας Χάμπιτ πρέπει να είχε σοβαρό πρόβλημα με την ακοή του κι ότι το μπουκαλάκι με το άρωμα που βρήκε στον κήπο ήταν οπωσδήποτε νουί ντ` αμούρ. Φυσικά, τα τρία αυτά στοιχεία δεν ήταν αρκετά να τον βάλουν στο σωστό δρόμο και χρειαζόταν να συσχετισθεί με την υπόθεση ένα μενταγιόν που στο εσωτερικό του έγραφε: ο θεός σώζει το βασιλιά!
Σώζει όμως και τους κακούς;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]