(. . .) Σήμερα παρά τον ισχυρό ανταγωνισμό από τις εξελιγμένες ζαχαροπλαστικές συνθέσεις τα ελληνικά γλυκά συνεχίζουν να επιβιώνουν, να εμφανίζουν μια εντυπωσιακή διαχρονικότητα. Και όχι μόνο. Κάποιοι δημιουργικοί σεφ, στηριζόμενοι στην ιστορική τους ιδιαιτερότητα, αναπτύσσουν νέες απρόσμενες παραλλαγές τους, που αρκετές φορές βρίσκουν τον δρόμο τους σε γαστρονομικά εστιατόρια ανά την υφήλιο. Τα παγκόσμια συνέδρια διατροφής, εξάλλου, τοποθετούν τα πρωτογενή υλικά από τα οποία δημιουργούνται -μέλι, σουσάμι, ξηρούς καρπούς, φρούτα, σιτάρι, ελαιόλαδο -στις διατροφικές κλίμακες, υψηλής αξίας. Στην αρχή της τρίτης χιλιετίας, τα παραδοσιακά ελληνικά γλυκά συνιστούν μια γαστρονομική πρόταση που πριμοδοτεί την ποιότητα ζωής, σεβόμενη τις σύγχρονες διατροφικές απαιτήσεις. Μα πάνω απ` όλα, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του γευστικού μας πολιτισμού, που ως ο αρχαιότερος του δυτικού κόσμου, δεν πρέπει για κανένα λόγο να χαθεί, ειδικά τώρα που ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος μας επιχειρεί εγκάρσιες τομές σε κάθε εθνική μνήμη. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]