Ο Μαρκοβάλντο αποτελείται από είκοσι ιστορίες. Κάθε ιστορία ασχολείται με μια εποχή. Τα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή διαγράφονται μόλις κ μετά βίας: είναι ένας απλός ανθρωπάκος, κεφαλή μιας πολυμελούς οικογένειας, εργάζεται χειρωνακτικά ως αχθοφόρος σε μια εταιρία, είναι η τελευταία ενσάρκωση μιας σειράς αθώων φτωχοδιάβολων, όπως ο Τσάρλυ Τσάπλιν, με μια και μοναδική ιδιαιτερότητα: είναι ένας `Άνθρωπος της φύσης`, ένας `Αγαθός Άγριος` εξόριστος σε μια βιομηχανική πόλη. Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε `μετανάστη`, παρόλο που η λέξη αυτή δεν εμφανίζεται ποτέ μέσα στο κείμενο· ο χαρακτηρισμός αυτός, όμως, θα ήταν ανακριβής, διότι όλοι σ` αυτές τις ιστορίες μοιάζουν `μετανάστες` σ` έναν ανοίκειο κόσμο από τον όποιο δεν μπορούν να ξεφύγουν. Βιβλίο για παιδιά; Βιβλίο για εφήβους; Βιβλίο για μεγάλους; Όλα αυτά τα επίπεδα συνεχώς αλληλοτέμνονται. Ή, μήπως, βιβλίο όπου ο συγγραφέας, μέσα από την οθόνη απλούστατων αφηγηματικών δομών, εκφράζει τη δική του περίπλοκη και διερευνητική σχέση με τον κόσμο;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]