Βασικός στόχος του βιβλίου αυτού είναι να κάνει φανερό ότι η θετική ή αρνητική στάση των μαθητών, αλλά και των εκπαιδευτικών, απέναντι στα μαθηματικά εξαρτάται και από συναισθηματικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Η μελέτη αυτή δεν περιορίζεται μόνο στην εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων που είναι δυνατό να βοηθήσουν στην ερμηνεία κάποιων `αθέατων` όψεων της σχέσης των μαθητών και των εκπαιδευτικών με τα μαθηματικά, αλλά φιλοδοξεί να θέσει τις βάσεις για μια διαφορετική αντιμετώπιση των μαθηματικών, που θα έχει ως στόχο την καλύτερη σχέση με αυτά. Φαινόμενα, όπως η σχολική αποτυχία, εξετάζονται υπό το πρίσμα των ψυχαναλυτικών αντιλήψεων, σύμφωνα με τις οποίες οι συνήθεις τρόποι ερμηνείας δεν είναι επαρκείς. Η αποτυχία ενός μαθητή στα μαθηματικά δεν ερμηνεύεται μόνο με απόψεις που ανήκουν στο πεδίο της ηθικής (τεμπελιά ή έλλειψη θέλησης), ούτε μόνο από απόψεις που αναφέρονται στη συμπεριφορά (αποτυχία ή επιτυχία), ούτε μόνο από απόψεις της κλασικής ψυχολογίας (παρουσία ή απουσία κινήτρων), ούτε μόνο από απόψεις που αναφέρονται στη διδακτική των μαθηματικών (κατάλληλες ή ακατάλληλες στρατηγικές). Για παράδειγμα, εάν η αποτυχία ενός μαθητή στα μαθηματικά οφείλεται σε μια ισχυρή απώθηση, είναι μάλλον δύσκολο οι επιστήμες που προαναφέρθηκαν να προσφέρουν σημαντική βοήθεια στην κατεύθυνση αυτή.
Επίσης, σκοπός του βιβλίου είναι η μελέτη των τρόπων που τα μαθηματικά σχετίζονται με την προσωπικότητα των εκπαιδευτικών, με στόχο αφενός τη βοήθειά τους, μέσα από τη δυνατότητα μιας καλύτερης αυτογνωσίας και αφετέρου την επιτυχέστερη επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μαθητές τους, είτε τα προβλήματα αυτά αναφέρονται στα μαθηματικά είτε είναι γενικότερου τύπου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]