Οι μύθοι και οι θρύλοι των Ινδιάνων της Λατινικής Αμερικής, ιδιαίτερα εκείνοι που σχετίζονται με την κλασική περίοδο των Μάγια, είναι ό,τι απέμεινε από την λάμψη ενός ιδιόμορφου πολιτισμού που αναπτύχθηκε μεταξύ του 100 π.Χ. και του 1500 μ.Χ. οπότε και υπέστη την ολοκληρωτική του εξαφάνιση από την επέμβαση των «πολιτισμένων» ισπανών κονκισταντόρ. Ενός πολιτισμού με έντονο το στοιχείο της λατρείας του ήλιου και της επαφής με τη φύση στην πλέον υψηλή και πνευματική της έκφραση. Στη διαδοχή των αιώνων, κατά τους οποίους διαδραματιζόταν στην ευρωπαϊκή ήπειρο γεγονότα όπως η πτώση της Καρχηδόνας, η εκστρατεία του Ιουλίου Καίσαρα στη Βρετανία, η οικοδόμηση του Σινικού Τείχους, η ίδρυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον Καρλομάγνο, η έναρξη της Αναγέννησης στην Ιταλία, η πτώση της Κωνσταντινούπολης, άνθισε ένας ξεχωριστός πολιτισμός, με εντελώς διάφορο πνεύμα και επιτεύγματα. Ένας πολιτισμός ο οποίος αντλεί την καταγωγή του από τη μεγάλη μετανάστευση που έγινε κατά την τέταρτη εποχή των Παγετώνων μέσω του Βερίγγειου Πορθμού από την Ασία στην αμερικανική ήπειρο. Ένας πολιτισμός ο οποίος έσβησε, όπως και όλοι οι μεταγενέστεροί του, εξαιτίας της απληστίας των ισπανών κατακτητών για χρυσάφι και νέα ζωτικά εδάφη προς εκμετάλλευση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]