`Από πού μπορεί να `ρθει η σωτηρία; Από μιαν απρόσμενη καταιγίδα, πού θα `χει για επίκεντρο την ίδια την καρδιά του έρωτα; Θα πρέπει λοιπόν, να ξαναρχίσει ή πάλη μέσα στους κόλπους του ζευγαριού; Θα πρέπει το μίσος να φυσήξει τον έρωτα, για να συνέλθει ο έρωτας, για να ξαναφουσκώσουν τα πανιά του καί ν` αυλακώσει ή πλώρη του τη θάλασσα; Εμπρός, προχώρα! Σκληρέ καβαλάρη, πού ιππεύεις τη ζωή, όργωσε τα πλευρά της με το σπηρούνι σου! Όργωσε τα πλευρά αυτών των παιδιών! Ο κόσμος προχωράει μονάχα με το σπηρούνισμα. Πρέπει να προχωράς. Αν σταματήσεις, πέφτεις... Δε θα πέσεις, θα σε κεντρίζω με τον πόνο`.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]