Όταν όλα νομίζεις ότι είναι μια χαρά, αλλά τελικά δεν είναι... Όταν βρίσκεσαι θεατής σε ένα ατύχημα χωρίς να το έχεις επιδιώξει... Όταν ο αγαπημένος σου σε έχει μετατρέψει σε τάρανδο, αλλά εσύ ακόμη δεν έχεις καταλάβει τίποτα... Όταν η δουλειά σου γίνεται ανυπόφορη... Τότε έχει έρθει ξεκάθαρα η ώρα να πάς στη θάλασσα. Ένα σακ βουαγιάζ που γεμίζει ρούχα, μια παραίτηση στην κωλότσεπη και το πρώτο πλοίο που φεύγει από τον Πειραιά σε φέρνουν στα καλύτερα μπαλκόνια του Αιγαίου. Και τότε όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας. Μια μικρή μετατόπιση, μια τόση δα αλλαγή οπτικής, και όλα φαίνονται πραγματικά καλύτερα. Ακόμη και αν δεν είναι η όλη αλήθεια, είναι σίγουρα μια πιο ευχάριστη εκδοχή της.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]