Η ιστορική τοποθέτηση του ανθρώπου στη μεσαιωνική εποχή, απέναντι σ` αυτό που αποκαλείται "ιερό λείψανο", σε συνδυασμό με τη νοοτροπία και θρησκευτικότητα της εποχής εκείνης, στη Δύση και στο Βυζάντιο - στα μέσα του 13ου αιώνα, - ακόμα και των ανθρώπων - σταυροφόρων, μας αποκαλύπτονται με αφορμή ένα γεγονός: την αγοραπωλησία του ακάνθινου στεφάνου του Χριστού, μετά το 1204 μ.Χ. Στην ανάλυση της πρωτοτυπίας του θέματος, η μορφή του Λουδοβίκου Θ` της Γαλλίας, παρουσιάζεται σαν κεντρικός άξονας της όλης εικόνας, που με την παρέμβαση του ολοκληρώνει και επισφραγίζει συνθετικά το πνεύμα θρησκευτικότητας της εποχής.
Η μελέτη αυτή προσπαθεί να αποδώσει σε ιστορικό πλαίσιο, όσο γίνεται πληρέστερα τα στοιχεία αυτά, θετικά ή αρνητικά.