`Τον Ιούνιο του 1872, νωρίς ένα πρωί, δολοφόνησα τον πατέρα μου - μια πράξη που, εκείνο τον καιρό, με σημάδεψε βαθιά. Αυτό έγινε πριν από το γάμο μου, την εποχή που ζούσα με τούς γονείς μου στο Ουισκόνσιν. Ο πατέρας μου κι εγώ βρισκόμασταν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού, μοιράζοντας τα λάφυρα από μια διάρρηξη που είχαμε διαπράξει εκείνο το βράδυ...` (Ένας ατελής εμπρησμός)

`Εν κατακλείδι, δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι, από καλλιτεχνική άποψη, ο φόνος του θείου Ουίλλιαμ, όπως εγώ τον διέπραξα, δύσκολα θα μπορούσε να ξεπεραστεί σε ωμότητα...` (Ο αγαπημένος μου φόνος)

Ο ΑΜΠΡΟΟΥΖ ΜΠΗΡΣ (1842-1913;) ενσάρκωσε πάμπολλους ρόλους : του στρατιώτη κατά τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, του τελωνειακού στην Αλαμπάμα, του χρυσοθήρα, του δημοσιογράφου στο Σαν Φρανσίσκο, το Λονδίνο και την Ουώσινγκτον, και τέλος του ασθματικού κυνηγού περιπέτειας στο επαναστατημένο Μεξικό, όπου χάθηκαν οριστικά τα ίχνη του το 1913.
Στα δημοσιογραφικά του άρθρα τα έβαλε με τούς υποκριτές της Εκκλησίας και τους θεματοφύλακες κάθε είδους θρησκείας, τούς διεφθαρμένους πολιτικούς, τούς κακούς ποιητές, τούς τοπικιστές συγγραφείς, τις ηθοποιούς ελαφρών ηθών άλλα και τις φεμινίστριες, τους σοσιαλιστές, τους συνδικαλιστές και τους άθεους.
Το λογοτεχνικό του έργο διακρίνεται από μια παγερή ειρωνεία, το μαύρο χιούμορ και μια έντονη αίσθηση του γκροτέσκου, στοιχεία τα οποία το ταλέντο του ως διηγηματογράφου κατόρθωσε να τα εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Έγραψε μεταξύ άλλων το Αλφαβητάρι του Διαβόλου.
Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται τέσσερις Ιστορίες όπου οι ήρωες αφηγούνται, με ιδιαιτέρως μακάβριο χιούμορ, πώς ξεπάστρεψαν γονείς και λοιπούς συγγενείς.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]