(. . .) Για τη συγγραφή αυτού του λεξικού είχα υπόψιν μια πολυάριθμη βιβλιογραφία, γαλλική, αγγλική, ιταλική και ελληνική. Ορολογία καθαρά ελληνική σχεδόν δεν υπάρχει. Στις λίγες φορές που θα την συναντήσουμε, θα αναγράφεται σχεδόν πάντα και ο αντίστοιχος ξενικός όρος, πρώτα στα αγγλικά, ύστερα στα γαλλικά (και καμιά φορά στα ιταλικά), για να αποφευχθεί κάθε παρανόηση. Οι Έλληνες τεχνικοί και επαγγελματίες του κινηματογράφου μεταχειρίζονται ανακατωμένη ορολογία παρμένη είτε από τα γαλλικά, είτε από τα αγγλικά, είτε από τα ιταλικά, ανάλογα με τη μαθητεία τους και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκαν. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]