Η Κορτέσα, μάνα του Δημήτρη, μετανάστη στην Ολλανδία, έχει να διηγηθεί τόσα πολλά για τη ζωή της, για τις ελπίδες της, για τα όνειρα του γιου της: εκείνα που περίμενε να πραγματοποιηθούν, εκείνα που έμειναν στο δρόμο. Ποιος όμως μπορεί να είναι βέβαιος πως, όταν αρχίζει η διήγηση, ξέρει τι θα φέρει στο διάβα της και πόσα απρόοπτα θα ξεπροβάλουν!
Μήπως λοιπόν το παραμύθι του Δράκοντα με τις εφτά ουρές, το παραμύθι που με τόση προσοχή ακούει ο εγγονός της Ηλίας, είναι η κλωστή;
Η μόνη κλωστή που πλέκει την ιστορία, έτσι που πραγματικότητα και όνειρο γίνονται ένα; Τότε, το καλό και το κακό, το ευχάριστο και το δυσάρεστο, η ευτυχία και η δυστυχία φτιάχνουν το κουβάρι του χτες ως το σήμερα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]