Σύντομα αφηγήματα, απλά στιγμιότυπα, ενίοτε σπαρταριστά, ζωηρά, με καθημερινό γρήγορο διάλογο· ιδού το κύριο έργο της πεζογραφίας της πρώτης και μοναδικής γυναίκας για ένα διάστημα της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου. Με προϋποθέσεις και αγωγή άλλης κουλτούρας, γνήσια αστή της Πόλης - την οποία δεν περιγράφει φολκλορικά - , χωρίς γλωσσικές προκαταλήψεις, δεν αναλίσκεται σε γραφικές λεπτομέρειες, περισσότερο την ενδιαφέρει η καθημερινή ανθρώπινη συμπεριφορά. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
