Αληθινές ιατρικές ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούν ο άρρωστος και ο γιατρός του. Ιστορίες άλλοτε συγκινητικές και άλλοτε διασκεδαστικές, που δημιουργούν ταυτόχρονα δύο ανθρώπινες αντιδράσεις: το κλάμα και το γέλιο. Η σχέση που ο γιατρός δημιουργεί με τον άρρωστο είναι συνήθως πρόσκαιρη και χαλαρή. Αντιθέτως, ο άρρωστος συνήθως αναπτύσσει μια πιο στενή σχέση με τον γιατρό του· εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επιστημονική εμπειρία και τη γνωμάτευση του γιατρού, με συνέπεια να δένεται μαζί του.
Στο τέλος κάθε περιστατικού, όπως αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο, ο γιατρός αντλεί και μία επιπλέον εμπειρία, χρήσιμη στο επιστημονικό του έργο. Κυρίως, όμως, αποκτά μια πληρέστερη αντίληψη του νοήματος της ζωής. Αναστοχάζεται την κοσμοθεωρία και τις αξίες του προς το καλύτερο και το αγαθότερο. Αυτό το τελευταίο συνιστά και τη μεγαλύτερη ανταμοιβή του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]