Η Κενη? Διαθη?κη και στους δυ?ο, προς το παρο?ν, το?μους της, ε?χει πολλα? καινα? κοινα? με τα δυ?ο μεγα?λα ε?πη του
Τζαι?ημς Τζο?υς, τον «Γιουλι?σσες» και το «Φι?ννεγκανς Γουαι?ηκ», ο?χι μο?νον λο?γω συγγενου?ς εξ αγχιστει?ας 
υ?φους, αλλα? και παραλλη?λου αγχω?δους περιεχομε?νου. Γι’ αυτο? και ε?χει χαρακτηρισθει? ως η πιο πρωτο?τυπη ελευ?θερη δουλεια? στην «μετανεω?τερη» («sic») ελληνικη? λογοτεχνι?α, και ε?χει, ως εκ του?του, το?σον επιμελω?ς λησμονηθει?, η? αγνοηθει?, απο? την κρατου?σα προκρου?στεια, προ?, η? «μετα-παλαιο?τερη» α-κριτικη? του κοινο?τυπου? μας κοινο?τοπου. Παρο?μοιοι στο?χοι και κοινα? βε?λη του Τζα?ιημς Τζο?υς και του Πα?ρι Τακο?πουλου, πλην της μεταποιη?σεως, μετα? πολλη?ς ποιη?σεως, των λε?ξεων και του Λο?γου των «βαβελικω?ν» και ενι?οτε «βεβηλικω?ν» τους 

κειμε?νων και παρακειμε?νων, ει?ναι η παγκοσμιοποι?ησις των θεματο-θυμα?των τους, μια ποι?ησις διερχο?μενη ο?μως πα?ντα με?σα απο? το οινοπνευματω?δες «ρευ?μα» της ιδικη?ς τους καθο?λου «Α?γονης Χω?ρας», και της «αμπωτοπαλιρρε?ουσας» χιουμορω?δους ι?διο-συν-κρασι?ας τους.

Και οι δυ?ο βλε?πουν και ακροα?ζονται με? συμπα?θος τον homo sapiens, τον homo faber, τον homo unoeconomicus και comicotragicus, καθω?ς και τα προαιω?νια γορδιοδε?σμια προβλη?ματα? του, με ελευθεριο?τητα και με?θην, μετατρε?ποντες την κωμοτραγωδι?α του, με?σα απο? το φι?λτρο του δικου? τους χυμω?δους «πνευ?ματος», σε ευπρο?σδεκτη «γελαστικη?» κωμωδι?α.