«...Με τον καφέ στο χέρι και τον Ντέρτι στο αφτί, περιφερόμουν γύρω απ` τη συκιά σφυρίζοντας το συνθηματικό που είχα με τον φίλο που πηγαίναμε για ψάρεμα πιτσιρικάδες. Προσπαθούσα να την εντοπίσω». Να τη χαίρεσαι την καινούργια σου αγάπη...
Στην τρίτη γύρα την είδα στα δέκα μέτρα δεξιά και κοκάλωσα. Με το βλέμμα μπροστά. Την ένιωσα να με κοιτάει και δεν άντεξα. Έστριψα τα μάτια πάνω της. Κοιταχτήκαμε. Μια ματιά διερεύνησης. Ή αποτύπωσης εικόνας κι ό,τι άλλου μπορεί να αποτυπωθεί σε μια ματιά. Κι εξαφανίστηκε».
Καλοκαίρι στο Αιγαίο.
Ο αργόσχολος ήρωας αφήνεται στο πέρασμά του.
Ιδρώνει, μαυρίζει και διαχέεται στο τοπίο με το βλέμμα να ψάχνει τη στιγμή.
Το αποτύπωμά της...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]