Το λεκανοπέδιο των Αθηνών καθορίζεται από τα περιβάλλοντα αυτό βουνά δηλαδή την Πάρνηθα, την Πεντέλη, τον Υμηττό, το Αιγάλεω και τον Κορυδαλλό, ενώ περικλείει ορισμένους λόφους όπως τα Τουρκοβούνια, τον Λυκαβηττό, τον Αρδηττό, το λόφο Φιλοπάππου κ.ά. Από τις πτυχώσεις των εξαρμάτων αυτών δημιουργούνται ρεύματα που διαρρέουν το λεκανοπέδιο συγκεντρούμενα σε χείμαρρους. Οι αρχαίοι συγγραφείς χαρακτηρίζουν τους χείμαρρους αυτούς ως ποταμούς. Ο Στράβων στα Γεωγραφικά του (βιβλίον Θ, Κεφ. Α/24) αναφέρει δύο ποταμούς τον Κηφισό και τον Ιλισό που `ρέουν στην αυτή παραλία`, ενώ ο Παυσανίας στα Αττικά του (Α/19) αναφέρει και τον Ηριδανό. Σε άλλο κείμενο αναφέρεται και ο Κυκλοβόρος. Στην πραγματικότητα το λεκανοπέδιο της Αττικής διαρρέεται από πλήθος ρευμάτων που συγκεντρώνονται σε χείμαρρους που και αυτοί, με τη σειρά τους συμβάλλουν στους δύο βασικούς χείμαρρους τον Κηφισό και τον Ιλισό. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]