Ο Ιερεμίας υπήρξε ένας από τους μακροβιότερους Πατριάρχες στην ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου μετά την Άλωση. Η πατριαρχία του διήρκεσε εικοσιτέσσερις χρόνους (1522-1546), αν εξαιρέσουμε μια μικρή διακοπή της, εξαιτίας της παρείσφρησης του Ιωαννικίου Σωζοπόλεως στον πατριαρχικό θρόνο (1524). Αναλαμβάνοντας το δύσκολο έργο της αποτίμησης της προσφοράς του, λάβαμε υπόψη μας τα στοιχεία που συνέθεταν το χαρακτήρα του, καθώς και τις διάφορες συγκυρίες της εποχής στην οποία έζησε και έδρασε. Από τη μελέτη του βίου και του έργου του γενικότερα, προκύπτει ότι, στα χρόνια του Ιερεμία Α`, το Οικουμενικό πατριαρχείο υπογράμμισε παντοειδώς την παρουσία του ως ο απόλυτος συνδετικός κρίκος μεταξύ των ορθοδόξων, του millet των Ρωμηών. Στα χρόνια του, το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν κατείχε διακοσμητικό ρόλο στη ζωή των υπόδουλων ραγιάδων, αλλά, αντίθετα, πραγμάτωσε την εθναρχική του προοπτική. Ο Ιερεμίας Α` ήταν ο πατριάρχης που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]