(. . .) Δεν είμαι φιλόλογος και γι’ αυτό δεν έχω τίποτε να προσθέσω στα όσα έχουν γράψει οι ειδικοί για το ύφος του Θουκυδίδη, για τη γλώσσα του, για τη δομή της αφήγησής του. Ούτε είμαι ιστορικός για να μπορώ να έχω γνώμη, αν η εξιστόρηση των γεγονότων ανταποκρίνεται στην ιστορικά εξακριβωμένη πραγματικότητα. Τότε όμως γιατί να τολμήσω να γράψω έστω και αυτές τις λίγες σελίδες; Η μόνη μου δικαιολογία είναι ότι τις έγραψα σαν παλιός διπλωμάτης που ασχολήθηκε σ’ όλη του τη ζωή με τις διεθνείς σχέσεις και που στο κείμενο του Θουκυδίδη συνάντησε ζωντανή, καυτή θα έλεγα, την πραγματικότητα της διεθνούς ζωής, όχι όπως ήταν πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια, αλλά όπως είναι και όπως την έζησα σήμερα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]