Αδιέξοδα ή ρεαλιστική συνειδητοποίηση της πραγματικότητας; Όπως και να `χει, η Αθηνά Βλαχιώτη εκτοξεύει λέξεις και εικόνες, σε μια προσπάθεια να εξιχνιάσει ένα γενικό, αλλά όχι γενικόλογο, "τι έφταιξε ώς τώρα;". Η ποίησή της, με εμφανή τα στοιχεία της ειρωνείας και της διάθεσης για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, στοχεύει στην επανεξέταση του δεδομένου και του δίνει, τελικά, νέα διάσταση.

Αγέλαστος. Κοίτα πόσο γρήγορα μεγάλωσαν τα μαλλιά σου
απλώνονται επώδυνα σε τυλίγουν εφιαλτικά.
Χρόνια στρώματα σκληρού αλατιού σε έχτισαν
κι απολησμόνησες.

Η γενναιότητα και η χαρά τώρα ακατανόητες ευαισθησίες
κάνεις θόρυβο να μην ακούς και μένεις ακίνητος
σαν μύγα ναρκωμένη σε παγωμένη επιφάνεια

μήπως ξυπνήσει το κακό και τότε εσύ βρεθείς
στο μάτι του κυκλώνα ανήμπορος.

(απόσπασμα από το βιβλίο)