Ήταν ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό. Οι πλαγιές του Ολύμπου, γεμάτες πολύχρωμα ανθισμένα αγριολούλουδα, φάνταζαν πανέμορφες. Ο Ήλιος είχε αρχίσει ν` ανεβαίνει σιγά σιγά κι ο γαλάζιος Ουρανός άστραφτε το λαμπερό φως του. Ψηλά, απ` την κορυφή του Ολύμπου, που ήταν χαμένη μέσα στα σύννεφα, ακούγονταν όμορφες μελωδίες. Οι θεοί τραγουδούσαν τρώγοντας και πίνοντας όπως κάθε μέρα. . . Ξαφνικά όλοι σώπασαν. Βροντές και αστραπές διέκοψαν το τραγούδι. Ο Δίας κάτι ήθελε να πει. «Κόψαμε το τραγούδι στη μέση», διαμαρτυρήθηκε ο Απόλλωνας, όμως η Αθηνά δεν τον άφησε να συνεχίσει. «Κάτι ήθελες να μας πεις, πατέρα», είπε. «Αυτό είναι», φώναξε χαρούμενος ο Δίας. «Θα γίνω πατέρας!»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]