Μια καινούρια μαθήτρια εμφανίζεται στο μάθημα της πληροφορικής. Είναι η Τζένη. Οι δυο φίλοι, ο Κρις και ο Φίλιπ παθαίνουν την πλάκα τους. «Αλίμονό σας, αν πιάσω κανέναν να χρησιμοποιεί το ίντερνετ για τίποτα προσωπικά!» τους προειδοποιεί ο Κούντσε, ο καθηγητής τους. Και ακριβώς αυτό θα οδηγήσει σε φοβερά μπερδέματα. . . Ο Κρις άρχισε με κατακόκκινο κεφάλι και τη γλώσσα ανάμεσα στα δόντια, να βαράει το πληκτρολόγιο. Εγώ κάθισα στην κουνιστή μου πολυθρόνα, έπινα σιγά-σιγά το μεταλλικό μου νερό και τον παρακολουθούσα. «Τέλειωσα!» είπε τελικά κάποια στιγμή ο Κρις και έλαμπε ολόκληρος. «Μεγάλε, έλα να το διαβάσεις». Πήρα μια καρέκλα και έκατσα δίπλα του. Το γράμμα μπορεί να μην ήταν πολύ μεγάλο, αλλά σίγουρα ήταν, πάνω-κάτω, το ίδιο ρομαντικό με λίστα για το σουπερμάρκετ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]