(. . .) Σ` αυτό το βιβλίο η κα Μπέιλη προσφέρει τη μεγάλη υπηρεσία να εξετάσει με κριτικό νου την Ανατολική σκέψη, με ένα νου έτοιμο να αναγνωρίσει ότι η Ανατολική σκέψη, όπως ακριβώς και η Δυτική, δεν μπορούν να διεκδικούν την απόλυτη σοφία. Δεν έρχεται με ρούχα και χειρονομίες που προκαλούν δέος, ζητώντας από το Δυτικό να εγκαταλείψει τις χυδαίες ανεπάρκειές του για να αγκαλιάσει ένα μυστηριώδες δόγμα που περιλαμβάνει όλα τα θαυμαστά, επειδή στον ίδιο μπορεί να φαίνεται παράλογο. (. . .) Αν όχι για άλλο λόγο, το βιβλίο αυτό είναι σημαντικό σαν μια προσπάθεια όχι μόνο να ερμηνεύσει την Ανατολή και τη Δύση και τη Δύση στην Ανατολή, αλλά να συνενώσει αρμονικά τις δύο γραμμές σκέψης κάτω από την ίδια οπτική γωνία. Μένει στον αναγνώστη να κρίνει αν κατάφερε αυτή την ολοκλήρωση. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]