Σαν χελιδονοφωλιές σε τροχόσπιτα ταξιδεύουν οι ιστορίες ακολουθώντας λοξές, αλύτρωτες διαδρομές. Μέσα στις δεκαετίες συγχέονται όλα, φτιάχνοντας το κρασί και την ψίχα μιας μετάληψης που δοκιμάζει ο σαλός για να ξαναβρεί τη γλώσσα του. Τη γλώσσα που γεύεται, που μιλά και που αφηγείται παράδοξες ιστορίες, πασκίζοντας να αρθρώσει το ακατανόητο. Το ακατανόητο που ταξιδεύει κυκλικά μαζί με τις ψυχές, σαν χελιδονοφωλιά σε τροχόσπιτο, ακολουθώντας λοξές, αλύτρωτες διαδρομές.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
